ترشح بیش از حد استرس و هورمونهایی مانند کورتیزول و داشتن اضطراب مداوم میتواند به واسطه قرارگیری در موقعیتهای تروماتیک برای بسیاری از افراد پیش آید. لذا افراد مبتلا به ترومای روحی برای بهبود میتوانند موارد زیر را رعایت کرده تا در واکنش به محرکهای استرس آور و وحشتناک کمترین عواطف منفی را تجربه کنند.
انجام ورزش و فعالیت بدنی: تروما میتواند با ایجاد ترس بیش از حد باعث انجماد افراد و مختل شدن تعادل طبیعی بدن آنها شود. لذا داشتن تحرک و ورزش میتواند باعث ترشح اندورفین این هورمون شادیآور و کاهش آدرنالین و استرس و در نهایت ترمیم سیستم عصبی شود.
عدم انزوا و شرکت در فعالیتهای اجتماعی: منزوی شدن و قرارگیری در تنهایی به مدت طولانی میتواند باعث افسردگی و جذب عواطف منفی شود. لذا تعامل با افراد باعث احساس آسایش، پذیرفته شدن توسط دیگران، افزایش اعتماد به نفس و صحبت و تخلیه روانی شود.
درخواست پشتیبانی: صحبت درباره احساسات منفی و ترس ناشی از تروما با افراد معتمد مانند یکی از اعضای خانواده، مشاور و دوست میتواند به عنوان شنونده خوب، بدون قضاوت باعث اعتماد سازی در فرد درگیر و پشتیبانی از وی شود.
پیوستن به گروه حمایت از بازماندگان تروما: ارتباط با افرادی که مشکلات مشابه با فرد درگیر ترومای روحی دارد، میتواند از انزوای فرد پیشگیری کند. این افراد با شنیدن نحوه برخورد موفق دیگران با این تروما به عنوان رفتار الهام بخش، بهبودی بیماری را در خود ببینند.
ارتباط با دوستان جدید: تعامل با افراد دارای علایق مشابه با شما یا ارتباط با همسایگان همکاران یا شرکت در یک باشگاه نیز میتواند باعث ایجاد انگیزه و اجتماعی شدن افراد و دوری از افکار منفی و عدم تجدید خاطرات وقایع ناخوشایند شود.
تنظیم سیستم عصبی: تمرکز بر میزان اضطراب و آشفتگی و سعی در کنترل میزان برانگیختگی و تغییر رفتار میتواند به تسکین اضطراب ناشی از تروما بیانجامد.
تنفس آگاهانه: از جمله علائم تروما تنگی نفس و احساس گیجی است که تنفس آگاهانه و انجام ۶۰ تنفس و تمرکز بر روی بازدم میتواند باعث گردش خون بیشتر، اکسیژن رسانی بهتر به سیستم عصبی مرکزی شود.
ورودی حسی: دیدن یک منظره، بوییدن یا چشیدن مزه خاص، داشتن و بغل کردن حیوانات خانگی و گوش دادن به موسیقی نیز آرامش بخش است. لذا استفاده از منابع ورودی حسی میتواند در دستیابی شما به مسکن سریع استرس موثر باشد.
خواب کافی: داشتن الگوی خواب مناسب پس از درگیری با ترومای روحی از جمله چالشهای اختلال برانگیز است. لذا داشتن خواب با کیفیت ۷ تا ۹ ساعت سر وقت و منظم میتواند به حفظ تعادل احساسی و کاهش انزوا، افسردگی و اضطراب کمک کند.
کاهش استرس: انجام تکنیکهای آرامش بخش مانند تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و داشتن برنامهریزی منظم برای انجام آنها میتواند باعث کاهش فوق العاده استرس شود.